Broodtrommel aan de kant, daar komt een klant!

Beste houtcollega’s (zowel handelstak als verwerkers), wat doen we toch allemaal ongelofelijk ons best om het oubollige imago van onze branche in stand te houden.

Houten gevelbekleding op het pand die over zijn hoogtepunt heen is, kozijnen die drie jaar geleden al een likje verf konden gebruiken, een teakhouten tafel in de ontvangstruimte, 25 jaar oude koffiekopjes die links en rechts een stukje missen en bovenal: kantines waar je als personeel je brood gaat opeten. Vaak zijn dat gedateerde en weinig inspirerende ruimten.

Geen aandacht voor uitstraling

Ik snap het ook helemaal hoor. Tijdens de crisis maakten we ons druk om de toekomst en of we er morgen nog wel zouden zijn. Volledig terechte zorgen, laat ik dat vooropstellen. Sommige bedrijven wisten niet hoe hard en hoe snel ze personeel moesten ontslaan om het hoofd boven water te houden, laat staan dat er geld – wat er toch al niet was – werd geïnvesteerd in het gebouw.

Nu het tij weer gekeerd is, zijn we te druk om überhaupt het werk af te krijgen. Dus is er opnieuw geen aandacht voor de uitstraling.

Vloerbedekking en glas

Vind je het dan gek dat de jeugd niet meer zo in het houtvak geïnteresseerd
is? Vind je het gek dat mensen ‘gecharmeerd’ zijn van kunststof en aluminium? Omdat er bij de aanbieders daarvan wel netjes een vloerbedekking ligt in de ruimten waar de klanten ontvangen worden. Omdat ze daar wel even geluidwerend glas hebben toegepast tussen de showroom en de fabriek en er geen 45 decibel om je oren vliegt terwijl je in gesprek bent.

Koesteren en knuffelen

Houtcollega’s: alles draait om de klant. Achter ieder houtje zit een persoon die zijn portemonnee ervoor dient te trekken. Koester deze, knuffel ze, geef ze aandacht. Wees goed voor hen, dan zijn ze ook goed voor jou.

Want daar mogen we trots op wezen: ons ‘ouderwetse’ vakmanschap van mooie dingen maken. Er zal altijd een markt zijn voor mensen die een product met karakter willen hebben, maar laten we er alstublieft wel voor zorgen dat we degenen die twijfelen niet wegjagen.