Het is een mooie metafoor. De trein. In de journalistiek is al sinds jaar en dag iets in de trein vinden synoniem aan een bron niet mogen onthullen. Dus, ja, ik was wel een beetje in de war over die misstap van Segers. Maar zolang die long black train maar niet op ons neerdaalt. Want er is geen runaway train.
Ondertussen las het als een trein. VVD en CDA zaten aardig op het goede spoor en wie weet hadden ze nog wel een extra wagonnetje achter de wissel staan om D66 aan te kunnen koppelen. Om zo samen op stoom te komen om als een expresse vaart te zetten.
Of het er van komt? Die hele formatie staat tegen het stootblok de verkeerde kant op te duwen als je het mij vraagt. En wacht op een loc die van de andere kant komt om de wielen weer de goede richting op te laten draaien. Als alle koppelingen dan nog maar werken.
En als het spoorboekje dan nog maar wel de goede richting blijft aangeven. Een rondje rond de kerk, dan gaat gewoon niet meer. Er moet met TGV-snelheid gezocht worden naar nieuwe einders.
Ik zag vandaag een actietje op de socials van mensen die zogenaamd ook iets in de trein gevonden hadden. Fake beleidstukken. Dat stuitte me tegen de journalistieke inborst maar de bedoeling was goed: wijzen op de maatregelen die een eventueel ooit nog missionair Kabinet zou kunnen nemen zodat de Grote Klimaattransitie eindelijk aan tractie wint.
Opdat machinist Rutte ons veilig naar het eindstation brengt en niet onderweg de dodemansknop loslaat. Dan mogen ze van mij gerust een vervoersbewijs vragen. Zolang het maar een elektrische trein is, natuurlijk, want hout gaan we nog heel hard nodig hebben.
