Snel zoeken via Google op ‘houten tafelbladen kopen’ levert een half miljoen resultaten op. Dat is op zich mooi en goed voor onze business. En natuurlijk willen we tegenwoordig allemaal een tafel met stoere industriële look in huis, een boomstamachtig ‘iets’ met zwarte poten.
Je kunt een tafelblad van eiken, grenen of beuken kopen. Europese productie, niets aan de hand. Ik heb al jaren een beuken tafelblad van fabrikant Dyas; het is gelamineerd, verlijmd en verder prima. Dit blad had ik eerst donker gebeitst, maar laatst geschuurd en voorzien van een moderne white-wash. Recycling pur sang.
Discutabel
Je kunt ook een tafelblad uit Azië laten importeren. Die stammen zijn breder en zien er cooler uit. Veel cooler. Maar zo’n aankoop kan discutabel zijn. Je zit dan als consument wel te eten aan een tafel waar waarschijnlijk niet al te legale kap voor plaatsvond. Wil je dat?
Ik was niet verrast toen Houtwereld meldde dat de milieupolitie van Rotterdam een grote partij boomstamtafelbladen uit Indonesië had geconfisqueerd (zie foto). Als ondernemende leek start je domweg via Alibaba of Wish een bedrijf op, je opent een webshop, importeert wat houten tafelbladen uit Verweggistan, pakt 100 euro op elke tafel en het komt allemaal wel goed.
Nitwits
Zulke tabelbladcowboys weten niets van de Europese Houtverordening (EUTR) of van de FLEGT-legaliteitswetgeving. Ze hebben geen FSC-/PEFC-keurmerk of enig ander bewijs dat aantoont dat ze begrijpen wat ze aan het doen zijn.
Houtprofessionals weten dat allemaal wel. En dankzij nitwits die snel geld willen verdienen staan we als houtminnende en in de branche werkende personen regelmatig in een minder goed daglicht.
Inschattingsfouten
Ook al doe je het als professionele houthandelaar goed, dan nog kan het mis gaan. Zo deed de NVWA laatst een bizarre uitspraak over Felix Clercx tijdens een procedure tussen Greenpeace en de NVWA bij de Raad van State. De NVWA zou het bedrijf een dwangsom hebben opgelegd vanwege de import uit Brazilië. “Wij zijn totaal verbouwereerd”, zegt directeur Peter Derckx in het Eindhovens Dagblad. “De NVWA heeft twee zaken gemixt.”
De dwangsom zou zijn opgelegd voor een vermeende onvolkomenheid in de controlesystematiek, waar bovendien nog over wordt geprocedeerd. Volgens Derckx maakt de NVWA ‘cruciale inschattingsfouten’. “Wij bestaan meer dan 125 jaar. Als je zo lang met hout bezig bent, doe je dat niet op een smoezelige manier.”
Ophouden
Het hele tafelbladenverhaal is slecht voor onze handel en slecht voor onze reputatie. Op de volgende verjaardag moet ik me waarschijnlijk weer verdedigen dat ik in de houthandel werk (“Wij kopen en verkopen écht superduurzaam hout, hoor”).
Ik kan alleen maar meegaan met Peter Derckx (in mijn eigen woorden): ‘Ik wil absoluut geen smoezelig tafelblad’. Zeker niet. Eigenlijk wil ik die oude zo lang mogelijk gebruiken. Laten we ophouden met de smoezeligheid. Overal en altijd.”
(foto: Milieupolitie Rotterdam)
Splinter
Deze opinierubriek wordt geschreven door een selecte en gevarieerde groep vaklieden in de houtsector.
Lees ook: Niet laten verleiden (blog van Splinter)
