Nu het eerste half jaar erop zit en iedereen weer terug is op de basis, kijken we vooruit naar wat de tweede helft van het jaar ons gaat brengen.
De vooruitzichten zijn niet bijster goed te noemen kijkend naar de problemen die zich, al geruime tijd, voordoen. Kabinet gevallen over de asielopvang, stijgende hypotheekrente, hoge inflatie, klimaatveranderingen, stikstofproblematiek en niet allerminst: woningen tekort.
De houtindustrie heeft afgelopen jaar goed geluisterd naar onze minister Hugo de Jonge en prefab bouwers zijn aan de slag gegaan met modules voor tijdelijk bewoning, om het eerste leed te verzachten voor woningzoekenden. Nadat bouwprojecten werden stilgelegd en vergunningen in de ijskast verdwenen vanwege stikstof problematieken werd opgeschaald naar tijdelijke snel te bouwen en te verplaatsen woonunits.
De houtindustrie heeft daar duidelijk snel op gereageerd en ging voortvarend te werk. Er was zoveel werk in deze bouwunits dat extra loods ruimten gehuurd werden om kant-en-klare units, al dan niet in prefab, op te slaan. Alleen het ministerie had niet gerekend op de lokale overheid en provincies die wellicht roet in het eten konden gooien. Het woningtekort is enorm, dat realiseert men zich ook, maar diverse inspraakprocedures, bezwaren tot aan de Raad van State aan toe, maken het er allemaal niet makkelijker op (not in my backyard). Asielzoekers, in welke vorm dan ook, moeten ook een woning of tijdelijk onderdak hebben en dat brengt spanningen met zich mee. Daarbovenop een kabinet dat valt en dus blijven belangrijke beslissingen uit, ook voor de woningbouw.
Eind november mogen we weer gaan stemmen voor een nieuw parlement. Een nieuwe regering die het allemaal anders gaat doen, een nieuwe bestuurscultuur, nieuwe mensen maar met nagenoeg net zoveel politieke partijen. Er wordt ons een nieuw tijdperk beloofd waarvan wij veel gaan merken, zo schijnt het.
Onze industrie is er klaar voor om wederom in te springen in de nodige behoefte aan woningen. Innovatief zijn we elke dag bezig onze producten te verbeteren, te recyclen en afvalbergen te gebruiken in onze houtproducten. We denken na over maatregelen om het milieu zo min mogelijk te belasten en ontdekken steeds betere producten om onze woningen te isoleren. Kortom op alle vlakken zijn we, denk ik, goed bezig.
Wat wij alleen nodig hebben is vertrouwen in de nieuwe politiek, behoefte aan daadkrachtige beleidsmakers en overheden die regel en wetgeving onder de loep nemen en eindelijk de problemen eens gaan aanpakken. Pas dan krijgt de burger weer vertrouwen en zicht op oplossingen, ook in de woningbouw waar onze industrie van profiteert.
Er is nog een lange weg te gaan, mogelijk zien we pas volgend jaar enige vooruitgang en worden problemen krachtig aangepakt. De campagnes van de politieke partijen beginnen op stoom te komen en we zullen zien waar men meekomt. Een ding is zeker, woningbouw is een hot item. Daarop zullen we als industrie moeten inspringen en ons klaarmaken voor nieuwe tijden. Voorlopig hebben we nog te doen met de dagelijkse praktijk en zal de tweede helft van het jaar nog lastig zijn voor menigeen, maar vooruitzichten dat het beter gaat worden, zijn er. Zeker weten!
De blog Splinter wordt geschreven door een selecte en gevarieerde groep vaklieden in de houtsector.
