Het Afrikaanse contingent zou de regelgeving voor onderlinge handel moeten verbeteren. Vooral via deze handel verdwijnt veel waardevol hout en gaan bossen verloren. Waar overheden bossen beschermen en illegale handel tegengaan profiteert de economie.
Deze oproep komt van een groep Afrikaanse bosbheerders, geciteerd door de website The East African, die onder anderen dr. Joshua Cheboiwo, directeur van het Kenya Forestry Research Institute sprekend opvoert. Hij was key-note spreker op een congres in Nairobi. Afrika is volgens de officiële cijfers een netto-importeur van hout, het contignent importeert voor ca 4 miljard dollar aan bewerkte houtproducten. En dit terwijl de illegale handel in hout zorgt voor kaalslag in de bossen, alleen al de illegale handel tussen Kenya en Tanzania zou zo’n 70.000 hectare bos gekost hebben. Kenya was een grote exporteur van (gezaagd) hout tot voor een jaar of zes terug, toen er een ban werd afgekondigd op houtkap. Dat verbod is onlangs opgeheven en de overheid heeft een herbebossingsplan ontwikkeld waarbij 15 miljard bomen geplant zullen worden. Dat heeft natuurlijk weinig zin als er ondertussen door rammelende wetgeving en slechte controle hout verdwijnt via onderlinge handel tussen Afrikaanse landen.
Hout voor meubels en parfum
In het artikel komt de EUDR-wetgeving, de Europese regels voor het traceren van de oogstplek van hout om ze te kunnen bepalen of er ontbossing plaats vindt, in het geheel niet voor. Cheboiwo benadrukt de gestegen handel in mahonie vanuit Afrika, vooral in het Congobekken zou daar veel illegale handel in plaatsvinden. Verder is er een grote vraag vanuit met name China naar Afrikaans sandalhout en Afrikaans rozenhout. Beide houtsoorten worden toegepast in meubels en bij de vervaardiging van parfums. Bossen in West-, Centraal- en Oost-Afrika zijn zo radicaal geplunderd dat de bomen daar bijna niet meer voorkomen. Ook is er een grote vraag naar fineer en worden daar veel te jonge bomen voor geoogst in bijvoorbeeld Tanzania en Oeganda.
Tanzania als voorbeeld
Tanzania geldt ondertussen wel als een voorbeeld, er zijn grote zagerijen actief die aan duurzaam bosbeheer doen. Er wort ook teak geoogst en verhandeld. Dat alles levert het land economische voorspoed op. De door de verschillende sprekers op de bijeenkomst gepresenteerde problemen en oplossingen daarvoor zijn breed. Investeren in Afrikaanse bossen is niet altijd eenvoudig vanwege allerlei disputen over het eigendom van die terreinen. Het toezicht op de regels is inadequaat en er zouden betere en helderder regels moeten komen om de onderlinge handel tussen landen te verbeteren en de illegale onderlinge handel tegen te gaan.
