‘We moeten wat’, zegt Huub Coenen van Crumble development in Horst Limburg. ‘Van veel hout nemen we te snel afscheid waardoor veel van de waarde te vroeg verloren gaat. Hout is afkomstig van bomen, en die zijn er niet alleen voor onze economie, maar vooral ook voor dieren en als stabiliserende kracht voor het klimaat. Daar moeten we ons meer van bewust zijn. Probleem is dat veel mensen stoppen bij de gedachte dat we wel wat moeten, maar geen stap verder komen.’
Zelf is Coenen zich steeds meer bewust geworden van de ecologische waarde van hout. ‘Daar ligt toch mijn grootste passie’, zegt hij. ‘Als wij bomen, bos in stand willen houden moeten we de natuur de tijd geven om te herstellen, nieuw hout te laten groeien. Ik heb de laatste jaren steeds meer respect gekregen voor de bosbouw, daar gebeurt heel veel en gelukkig ook steeds meer in de positieve zin van het woord, maar het kan én moet beter.’ Om de natuur de tijd te geven moet hout, volgens Huub Coenen, zo veel mogelijk circulair gebruikt worden.
Opnieuw gebruiken, maar dan er wel eerst voor zorgen dat de levensduur van het hout gemaximaliseerd wordt. ‘Dat kan door thermisch modificeren, maar ook door hout een nieuwe bestemming te geven. Verder ben ik van mening dat we bij het ontwerp van producten, bijvoorbeeld een schuur of een overkapping, al rekening moet houden met een eventuele verhuizing of andere bestemming. Dan moet je nadenken over de demonteerbaarheid van het gebouw. Dat vraagt een andere, nieuwe manier van denken maar wij zien hier wel mogelijkheden in.’
Bouwhout hergebruiken
Als Coenen praat over ‘wij’ dan doelt hij op de inbreng van zijn dochter Jannie. Zij is niet alleen gepromoveerd op besluitvorming in circulaire toeleveringsketens, maar ook actief in de werkplaats in Horst. ‘We hebben elkaar aangestoken’, lacht vader Huub. ‘Jannie wilde al vroeg meer doen voor de natuur.’ Naast dat Crumble development van hergebruikt bouwhout, nieuwe (bij)gebouwen ontwikkelt en bouwt, wil het bedrijf van hergebruikt bouwhout nieuw bouwhout of bouw gerelateerde producten maken.
‘Daarvoor hebben we de inzet van demontagebedrijven nodig’, vervolgt Coenen. In de grote hal aan de Nijverheidsstraat 11 in Horst laat Coenen zien hoe het hout binnenkomt, maar ook wat de mogelijkheden zijn bij hergebruik. ‘We hebben onderzocht welk hout geschikt is voor thermisch modificeren. Met name naaldhout, specifiek vuren, blijkt prima te behandelen. Dit hout kan door deze behandeling van duurzaamheidsklasse 4 naar klasse 2 worden opgeschaald. Een prachtig resultaat waarmee de houdbaarheid van het hout met vele jaren verlengd wordt. En dat eigenlijk zonder dat je er veel voor hoeft te doen. Geweldig toch?’
Passie voor hout en een betere wereld
Hoewel er veel gesproken wordt over duurzaamheid, hergebruik van materialen, enzovoort stuit Huub Coenen vaak op onbegrip. ‘Dat heeft mij voorzichtiger gemaakt. Alles wat ik zeg, moet kloppen. Ik besef dat het proces van bewustwording tijd nodig heeft, dat ik mogelijk maar een klein kruimeltje kan bijdragen. Maar ik weet dat we eerst bereid moeten zijn om ons iets te ontzeggen voordat we stappen kunnen maken. Maar’, zegt hij met een uitdagende blik, ‘als iets gemakkelijk wordt, vind je het dan nog wel leuk? Ik weet dat elke beslissing die we nemen gevolgen heeft voor de toekomst, we kunnen allemaal een steentje bijdragen.’ Om zijn idealen, maar ook zijn producten uit te dragen wil Crumble development meer samenwerken met circulaire houtbedrijven.
‘We moeten bekender worden, onze producten maar vooral ook de achterliggende gedachte laten zien. De mensen moeten weten dat we hout opnieuw waarde kunnen geven. We moeten – opnieuw – leren kijken naar hout, naar bossen en zien wat de ecologische waarde daarvan is. De bossen moeten zo lang mogelijk blijven bestaan, terwijl wij ondertussen met hergebruikt hout gaan werken.’ Huub Coenen van Crumble Developmnt omschrijft zichzelf als een houtbewerker met liefde voor hout, maar daar mag ook best de passie voor een betere wereld aan toegevoegd worden. ‘Dat kunnen we bereiken door samen te werken, maar ik besef dat dit het moeilijkste is wat er is. De grote vraag is: zijn wij bereid anders te denken, én vooral te doen?’
