Minister Liesje Schreinemacher van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking kreeg bij een recent bezoek aan Indonesië een niet mis te verstaan verzoek van de regering van dat land: zou Nederland zich alsjeblieft in Europa willen verzetten tegen de invoer van de EUDR?
Indonesië heeft zich met twaalf andere grote exporterende landen van (tropisch) hout aaneengesloten in een pact dat zich met verschillende zaken bezighoudt maar ook met verzet tegen de anti-ontbossingswetgeving in de EUDR. Andere landen in dat pact: Bolivia, Brazilië, Colombia, De Democratische Republiek Congo, Ecuador, Guyana, Peru, Congo, Suriname, Venezuela, Saint Vincent, en de eilandengroep Grenadines.
De Australische website Wood Central weet te melden dat de Indonesiërs hun zorgen hebben kenbaar gemaakt aan de minister, toen ze daar half augustus op bezoek was. De totale export van Indonesië naar Nederland bedraagt cirva 5,77 miljard euro. Veel van die export gaat om producten zoals rubber, palmolie, pulp en hout die onder de EUDR-regeling vallen. De EUDR-regels stellen strenge eisen aan het aantonen dat de productie van de grondstoffen en producten niet tot ontbossing hebben geleid. Indonesië en de pact-landen verwijten de Europese Unie dat ze onder het mom van milieuargumenten eigenlijk aan marktbescherming doen.
De nieuwe wetgeving gaat ver in het letterlijk kunnen bepalen waar de boom of plant vandaan komt die in het product verwerkt is. Het technisch bewijs is dus niet makkelijk te leveren. Aan de andere kant is ontbossing in veel van de pact-landen nog steeds een groot probleem en zal een bewijs dus in het geheel niet gegeven worden.
Het is niet bekend of minister Schreinmacher iets heeft toegezegd naar aanleiding van dit Indonesische verzoek.
